Samen werken aan een duurzaam Fontys

Tweedejaars Engineering werken aan warmtebatterij die geld oplevert

Een warmtebatterij creëren die het in de toekomst mogelijk maakt om je huis te verwarmen én je ook nog eens geld oplevert. Ondernemer Hans Streng en docent Marcel Ridder geloven dat het kan. Vanaf de zijlijn kijken zij toe hoe tweedejaars van de hbo-opleiding Engineering zich op dit vraagstuk storten: ‘Ik wil wel zo’n prototype in mijn kamer’.

De energietransitie en de start-up-wereld blijven Hans triggeren. Niet zo gek aangezien hij vijf bedrijven oprichtte. ‘Maar van mijn vrouw mag ik geen CEO meer zijn. Pensioen is pensioen.’  Daarom richt Hans zich nu op projecten op het gebied van duurzaamheid. Bij een event over duurzame energie liep hij een stand van Fontys tegen het lijf. ‘Ik wilde samen met studenten iets ondernemen op het gebied van de energietransitie. Via-via raakte ik met Marcel aan de praat, die vertelde dat ze binnen Fontys programma’s aanbieden over warmteopslag. Daarin wilde ik wel investeren.’

EXPO-project
Hans heeft de tijd, de ruimte en de middelen, Marcel de toekomst. Als docent Engineering is hij sinds dit schooljaar tutor van een groep studenten in het zogenoemde EXPO-project voor tweedejaars. Studenten houden zich een half jaar lang met een thema bezig, zoals de warmtebatterij. Marcel: ‘Ik begeleid formeel het proces. Studenten leren in teamverband ontwerpen en presenteren in opdracht van een externe klant. Het is niet de bedoeling dat ik me daar inhoudelijk in meng’, terwijl Hans hem onderbreekt: ‘Moeilijk hé?’. Marcel lacht en gaat verder: ‘Maar het is wel waar wat Hans zegt. Wij kunnen natuurlijk enthousiast zijn, maar voor de tweedejaars studenten is het één van de vele vakken in hun aanbod.’ 

Het liefst zetten ze er vaart achter, met name Hans. Want in een project dat acht weken duurt, is tijd een doorslaggevende factor. Zeker als een doorbraak op de loer zou kunnen liggen. Hans vertelt over die – utopische – heilige graal: ‘De achtergrond is simpel. In de zomer hebben we geen warmte nodig terwijl die er dan meestal wél is en in de winter is er geen warmte en hebben we deze juist nodig.’ En die zomerwarmte opslaan voor de koudere periode? ‘Alles wat je in de zomer doet om warmte op te slaan voor de winter, zal leiden tot energieverlies. Dat is onvermijdelijk, hoe goed je ook isoleert’.

Geld verdienen met je verwarming
De hersenen van Hans en de studenten moesten worden gekraakt. De energietransitie kan daarin wel eens voor een omwenteling zorgen: ‘Een van de dingen die er speelt is dat energieprijzen op ieder moment afwijken van de vaste prijs. Zelfs bij een dynamisch contract, waar prijzen per dag worden vastgesteld. Als er op die dag eventjes zon is, verdienen energiebedrijven daar heel veel geld aan. We dachten: wat nu als we een regelbare isolatie maken en deze opwarmen op het moment dat de energieprijzen krankzinnig laag zijn? Theoretisch gezien zou je dan geld kunnen verdienen met je verwarming.’ 

Het is een hele andere manier van denken over warmteopslag. Geen warmteopname, maar warmteafgifte: ‘Dus niet hoe stop je hem in de zomer vol en haal je ‘m in de winter leeg, maar: hoe laat je gecontroleerd een buffer leeglopen die de ruimte verwarmt? De studenten zijn nu aan het zoeken naar de juiste controleerbare isolatie. Het doel is om op te schalen naar een radiatorachtige afmeting die gecontroleerd warmte kan afstaan. Op die manier kun je een huis verwarmen én geld verdienen, dat is de wereld op zijn kop. En zo’n batterij kun je eindeloos blijven gebruiken.’ 

Multidisciplinaire aanpak
Het enthousiasme laat de handen van studenten jeuken, ze willen aan de slag. ‘Maar er is geen batterij, nog niks. Voor de studenten gaan bouwen, moeten ze zelf bedenken hoe ze elektriciteit omzetten in warmte. Hoe kan de warmte worden vastgehouden, wat zijn de laadmomenten en hoe snel kan zo’n batterij reageren op het energie-aanbod? Het is een multidisciplinaire aanpak, waarin studenten van Werktuigbouwkunde, Elektrotechniek en Meet- en Regeltechniek met elkaar samenwerken. Wanneer die drie disciplines samenvallen, kunnen ze pas écht aan de slag. Ik ben tevreden wanneer ze op basis van hun theoretische kennis een beetje gaan rommelen en een soort intuïtie ontwikkelen. Dat het kwartje valt. En dan kunnen ze ook echt gaan verbinden.’

‘Prototype in mijn kamer’
Het is maar de vraag of en wanneer de eerste demo wordt gerealiseerd. ‘Maar als die er komt, wil ik hem in mijn kamer’, haakt Hans in. Studenten hebben de keuze uit 25 projecten. Het kan dus zomaar zijn dat de volgende groep niet voor de warmtebatterij kiest en het project stil komt te liggen. Wat dan? ‘Dan hoop ik dat Marcel mij met vierdejaars in contact kan brengen of zoek ik bedrijven die zich hiermee bezighouden. Ik sta zeker open voor een nieuwe start-up. Dat doe ik meteen.’ 

Voeg commentaar toe